Υπερσπασμία και Σπασμός

Η υπερσπασμία και ο σπασμός αναφέρονται στην ξαφνική εμφάνιση ακούσιας σύσπασης του άκρου και/ή ολόκληρου του σώματος που προκαλεί βραχυπρόθεσμη έντονη ανακίνηση του άκρου και/ή ολόκληρου του σώματος, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί ως τοπικός μυς, μονός ή μονόπλευρος τικ άκρου, επίσης ως τικ άκρου και ολόκληρου του σώματος. Τα περισσότερα από αυτά είναι ξαφνική ασθένεια και διακόπτεται ξαφνικά, και τα περισσότερα διαρκούν για μικρό χρονικό διάστημα, και μερικά με μεγάλη διάρκεια μπορούν ακόμη και να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή.

Δεν υπάρχει σαφής εννοιολογική διάκριση μεταξύ σπασμών και σπασμών και η συνήθης χρήση με διαφορετικούς ιατρικούς όρους είναι διαφορετική, για παράδειγμα, ο σπασμός που προκαλείται από τη βρεφική υπερπυρεξία ονομάζεται πυρετικός σπασμός.

Οι περισσότερες υπερσπασμίες και σπασμοί είναι εκδηλώσεις επιληψίας, με τον μηχανισμό της ανώμαλης εκφόρτισης των εγκεφαλικών νευρώνων. Ωστόσο, οι φυσιολογικοί άνθρωποι μπορεί περιστασιακά να εμφανίσουν υπερσπασμία ή σπασμούς λόγω κρυολογήματος, πυρετού, ηλεκτρολυτικών διαταραχών, υπερβολικής χρήσης ναρκωτικών, μακροχρόνιας απόσυρσης αλκοόλ και ανεπαρκούς ύπνου, δηλαδή ψυχικής και ψυχολογικής πίεσης.

Οι πιθανές αιτίες σπασμών και σπασμών ποικίλλουν μεταξύ των ασθενών σε διαφορετικές ηλικίες:

• Νεογνική περίοδος: Προέρχεται κυρίως από εκ γενετής παραμόρφωση ανάπτυξης και περιγεννητική εγκεφαλική βλάβη.
• Βρεφική ηλικία: Γενετικοί παράγοντες, ανεπάρκεια βιταμινών, εμπύρετοι σπασμοί.
• Παιδική και εφηβική ηλικία: Μεταβολικοί παράγοντες όπως σύνδρομο επιληψίας/ιδιοπαθής επιληψία λόγω γενετικών παραγόντων, εγκεφαλική βλάβη για διάφορους λόγους και συστηματική νόσος υπεροξειδίου.
• Ενήλικη ζωή: Τα κύρια αίτια μπορούν να χωριστούν σε δευτερογενή σε εγκεφαλική νόσο και σε δευτερογενή σε συστηματική νόσο.

Διαταραχές του εγκεφάλου:

• Λοίμωξη: όπως εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, απόστημα εγκεφάλου, φυματίωση εγκεφάλου, πολιομυελίτιδα κ.λπ.
• Τραύμα: όπως τραυματισμός κατά τη γέννηση, κρανιοεγκεφαλικό τραύμα κ.λπ.
• Όγκοι: συμπεριλαμβανομένων των πρωτογενών όγκων, εγκεφαλικές μεταστάσεις.
• Αγγειακές παθήσεις: όπως αγγειακές δυσπλασίες, εγκεφαλική αιμορραγία, υπαραχνοειδής αιμορραγία, υπερτασική εγκεφαλοπάθεια, εγκεφαλική εμβολή, εγκεφαλική θρόμβωση και εγκεφαλική υποξία.
• Παρασιτικές ασθένειες: όπως εγκεφαλική ελονοσία, εγκεφαλική σχιστοσωμίαση, εγκεφαλική εχινόκοκκωση και εγκεφαλική κυστικέρκωση.
• Άλλα: Συγγενής διαταραχή ανάπτυξης εγκεφάλου, εκφυλισμός εγκεφάλου απροσδιόριστης αιτίας, όπως οζώδης σκλήρυνση, διάχυτη σκλήρυνση και πυρηνικός ίκτερος.

Συστηματικές ασθένειες:

• Μεταβολικές διαταραχές: όπως υπογλυκαιμία, χαμηλά επίπεδα ασβεστίου και μαγνησίου, οξεία διαλείπουσα ασθένεια αιματοπορφυρίνης και έλλειψη βιταμίνης Β εκλαμψίας. Η υπασβεστιαιμία μπορεί να εκδηλωθεί ως τυπική τετανία.
• Λοίμωξη: όπως οξεία γαστρεντερίτιδα, τοξική βακτηριακή δυσεντερία, στρεπτοκοκκική σηψαιμία, μέση ωτίτιδα, λύσσα κοκκύτη, τέτανος κ.λπ. Ο πυρετικός σπασμός στα παιδιά προκαλείται κυρίως από οξεία λοίμωξη.
• Δηλητηρίαση:

1. Ενδογενείς: όπως ουραιμία, ηπατική εγκεφαλοπάθεια κ.λπ.
2. Εξωγενές: όπως αλκοόλ, βενζόλιο, μόλυβδος, αρσενικό, υδράργυρος, κιντοξ, ατροπίνη, καμφορά, γίνγκο, δηλητηρίαση από οργανοφωσφορικά.

• Καρδιαγγειακά νοσήματα: υπερτασική εγκεφαλοπάθεια ή σύνδρομο AdamsStokes κ.λπ.
• Ρευματισμοί: όπως συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, φλεγμονή του εγκεφαλοαγγειακού συστήματος κ.λπ.
• Άλλα: όπως ξαφνική απόσυρση υπνωτικών και αντιεπιληπτικών φαρμάκων, μπορεί επίσης να παρατηρηθεί σε θερμοπληξία, πνιγμό ασφυξίας, ηλεκτροπληξία κ.λπ.

Υπάρχουν σημάδια υπερσπασμίας και σπασμών πριν εμφανιστούν;

Οι περισσότερες υπερσπασμίες και σπασμοί δεν έχουν προειδοποιητικά σημάδια. Σε ορισμένους ασθενείς, αόριστα ή απερίγραπτα προειδοποιητικά σημάδια μπορεί να εμφανιστούν αμέσως πριν από την επίθεση, όπως θωρακοκοιλιακό φούσκωμα, τοπική ελαφρά συστροφή, ανώνυμος φόβος ή αίσθημα ονείρου και η διάρκεια είναι πολύ μικρή.

Πριν από την εμφάνιση συστηματικής υπερσπασμίας και σπασμών, μπορεί να υπάρξει μια τονική περίοδος κατά την οποία ο σκελετικός μυς ολόκληρου του σώματος υφίσταται τονική σύσπαση, συμπεριλαμβανομένων των μυών του λαιμού, οπότε ο ασθενής συχνά φωνάζει και πέφτει, προκαλώντας δυσκαμψία ολόκληρου του μυός του σώματος , ακολουθούμενη από συσπάσεις μυών ολόκληρου του σώματος. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί επίσης να προκαλέσουν εμετό λόγω έντασης των κοιλιακών μυών.

Τι συνέπειες μπορεί να έχει η υπερσπασμία και ο σπασμός;

Οι περισσότεροι ασθενείς υποφέρουν από υπερσπασμία και σπασμούς, που συχνά συνοδεύονται από πονοκέφαλο, συστηματικό πόνο και κόπωση κλπ. Δεν έχουν μνήμη της διαδικασίας επίθεσης. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί επίσης να παρουσιάσουν παροδική ημιπληγία και μακροχρόνιο λήθαργο λόγω διαφορετικών αιτιών.

Κατά την εμφάνιση των συμπτωμάτων, οι ασθενείς μπορεί να υποφέρουν από τραύμα, ακόμη και ενδοκρανιακή αιμορραγία και κάταγμα λόγω ξαφνικής πτώσης. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η σοβαρή συστολή των μυών κατά την έναρξη μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εξάρθρωση της άρθρωσης, κάταγμα σπονδυλικής στήλης ή μηριαίου οστού κ.λπ.

Τσίμπημα γλώσσας μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της επίθεσης και πνευμονία αναρρόφησης μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα αναρρόφησης εμετού κατά λάθος.

Η υπερσπασμία και οι σπασμοί επηρεάζουν τη νοημοσύνη και το ύψος;

Η μακροχρόνια επαναλαμβανόμενη υπερσπασμία και σπασμοί μπορούν να επηρεάσουν τη νοημοσύνη και οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις στα παιδιά μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη και την ανάπτυξη.

Πότε πρέπει οι ασθενείς με υπερσπασμία και σπασμούς να πάνε στο νοσοκομείο;

Η υπερσπασμία και οι σπασμοί πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως με τα ακόλουθα συμπτώματα και καταστάσεις:

1. Ανεξήγητη πρώτη επίθεση.
2. Σε ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό επιληψίας, η επιληπτική κρίση διήρκεσε περισσότερο από 3 έως 5 λεπτά ή η κατάσταση της συνείδησης παρέμεινε ανακτήσιμη μετά την επιληπτική κρίση.
3. Σπασμοί με άλλες σοβαρές επιπλοκές.

Σημείωση: Ακόμη και σε ασθενείς που είχαν επανειλημμένες επιληπτικές κρίσεις στο παρελθόν και είχαν σαφώς διαγνωστεί με επιληψία, θα πρέπει να αναζητηθεί άμεσα ιατρική θεραπεία εάν η συχνότητα των επιληπτικών κρίσεων αυξηθεί και το σχήμα επιληπτικών κρίσεων επιδεινωθεί.

Η υπερσπασμία και οι σπασμοί χρειάζονται αξονική και μαγνητική τομογραφία;

Για ασθενείς με το πρώτο επεισόδιο, άγνωστη αιτία ή προφανή επιδείνωση του επεισοδίου πριν, η αξονική τομογραφία/μαγνητική τομογραφία πρέπει να τελειοποιηθεί για να αξιολογηθεί η ενδοκρανιακή κατάσταση.

Η υπερσπασμία και οι σπασμοί απαιτούν οσφυϊκή διάτρηση;

Για ασθενείς που υποπτεύονται υπερσπασμία και σπασμούς που προκαλούνται από οργανικές ασθένειες όπως ενδοκρανιακή λοίμωξη, υπαραχνοειδή αιμορραγία, εγκεφαλίτιδα, ανώμαλη ενδοκρανιακή πίεση, η οσφυϊκή διάτρηση πρέπει να τελειοποιηθεί για να βοηθήσει στη διάγνωση.

Τι άλλο να ελέγξετε για υπερσπασμία και σπασμούς;

Για ασθενείς με υπερσπασμία και σπασμούς άγνωστης αιτίας, είναι απαραίτητο πρώτα να βελτιωθεί η παρακολούθηση των ζωτικών σημείων, η συνηθισμένη εξέταση αίματος, η λειτουργία του ήπατος και των νεφρών, η καρδιακή λειτουργία, η γλυκόζη του αίματος, οι δείκτες λοίμωξης και άλλοι δείκτες για την εκτίμηση της υπερσπασμίας και των σπασμών που προκαλούνται από συστηματικές ασθένειες όπως ασταθή ζωτικά σημεία, μεταβολικές ανωμαλίες και μολυσματικές ασθένειες.

Δεύτερον, θα πρέπει να βελτιώσουμε την απεικόνιση εγκεφάλου (αξονική τομογραφία/μαγνητική τομογραφία/λειτουργική μαγνητική τομογραφία κ.λπ.) για να εκτιμήσουμε την παρουσία ενδοκρανιακών οργανικών ασθενειών. Για ασθενείς που είναι ύποπτοι για επιληψία, θα πρέπει επίσης να βελτιώσουμε την παρακολούθηση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος/μακροχρόνιου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος για να εκτιμήσουμε την παρουσία μη φυσιολογικών δραστηριοτήτων ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.

Μερικοί άνθρωποι που υποπτεύονται ότι κληρονομικοί παράγοντες προκαλούν υπερσπασμία και σπασμούς μπορεί επίσης να χρειαστούν γενετικές εξετάσεις.

Μπορεί να προληφθεί η υπερσπασμία ή οι σπασμοί με τη συμπλήρωση ασβεστίου;

Αν και η έλλειψη ασβεστίου οδηγεί σε σπασμούς, είναι πιο συχνή σε νεογνά και μικρά βρέφη και σχετίζεται με ανεπάρκεια βιταμίνης D, η οποία απαιτεί συμπλήρωση για την προώθηση της απορρόφησης ασβεστίου. Στην κλινική, η περισσότερη υπερσπασμία ή σπασμοί δεν σχετίζονται με ανεπάρκεια ασβεστίου, ειδικά σε ενήλικες ασθενείς. Επομένως, η συμπλήρωση ασβεστίου δεν μπορεί να αποτρέψει καλά την υπερσπασμία ή τους σπασμούς.

Μπορεί η υπερσπασμία ή οι σπασμοί να προληφθούν με φαρμακευτική αγωγή;

Για υπερσπασμία ή σπασμούς που προκαλούνται από επιληψία, η τυποποιημένη χορήγηση αντιεπιληπτικών φαρμάκων είναι χρήσιμη για την πρόληψη της υπερσπασμίας ή των σπασμών. Απαγορεύεται να σταματήσετε να παίρνετε, να πάρετε λιγότερα ή να χάσετε τη λήψη χωρίς άδεια, και απαιτείται τακτική επίσκεψη παρακολούθησης για την προσαρμογή του σχήματος.

Πώς να αντιμετωπίσετε όταν συμβαίνει υπερσπασμία ή σπασμός;

Όταν εμφανίζεται υπερσπασμία ή σπασμοί, το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να προστατεύσουμε τους ασθενείς μας από τσιμπήματα γλώσσας, εισρόφηση εμέτου και τραυματισμούς λόγω συσπάσεων άκρων, έτσι:

1. Πρώτα αφαιρέστε τυχόν κοντινά εμπόδια, ειδικά εκείνα με αιχμηρά αντικείμενα.
2. Δεύτερον, ο ασθενής πρέπει να ξαπλώνει ανάσκελα με το κεφάλι του γερμένο προς τη μία πλευρά και τη γωνία του στόματος ελαφρώς χαμηλότερη. Εάν υπάρχει εμετός, μπορεί φυσικά να εκρέει για να μειώσει τον κίνδυνο αναρρόφησης.
3. Τρίτον, εάν το επιτρέπει η κατάσταση, η χρήση μαλακού υφάσματος ή στόματος από πετσέτα, μειώνουν τον κίνδυνο δαγκώματος της γλώσσας, αποφεύγετε με κάθε τρόπο με το χέρι.

Για ασθενείς με επιληψία, οι σπασμοί διαρκούν συνήθως για μικρό χρονικό διάστημα, περίπου 1-2 λεπτά. Θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στην προστασία των ασθενών από άλλους τραυματισμούς και να περιμένουμε να περάσει η επίθεση. Εάν ο σπασμός διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ειδικά περισσότερο από 5 λεπτά, ο ασθενής θα πρέπει να σταλεί αμέσως στο νοσοκομείο για θεραπεία.

Τι να κάνετε όταν αφρίζετε στο στόμα;

Οι ασθενείς πρέπει να ξαπλώσουν ή να ξαπλώσουν στο πλάι, με το κεφάλι κεκλιμένο προς τη μία πλευρά, οι γωνίες του στόματος ελαφρώς χαμηλότερες, εάν υπάρχει εμετός για να μπορεί φυσικά να ρέει προς τα έξω, μειώνουν τον κίνδυνο αναρρόφησης.

Πώς να ανακουφίσετε τον μυϊκό πόνο μετά από υπερσπασμία ή σπασμούς;

Επειδή η υπερσπασμία ή οι σπασμοί προκαλούν σοβαρή και επαναλαμβανόμενη σύσπαση των σκελετικών μυών, η οποία είναι παρόμοια με εκείνη μετά από έντονα αθλήματα, θα υπάρξει μυϊκός πόνος μετά την επίθεση και μπορεί σταδιακά να ανακουφιστεί με ανάπαυση, περισσότερο νερό και σωστό ζύμωμα.

Επιπλέον, μετά από σπασμούς ή σπασμούς, αν νιώθετε αδυναμία, ο λήθαργος και η κούραση είναι φυσιολογικοί, απλώς ξεκουραστείτε και πιείτε περισσότερο νερό.