Πριαπισμός (μη φυσιολογική στύση πέους)

Ο πριαπισμός αναφέρεται στον πριαπισμό που δεν σχετίζεται με τη σεξουαλική επιθυμία. Ο πριαπισμός εμφανίζεται όταν ο πριαπισμός διαρκεί περισσότερο από 6 ώρες.

Ο πριαπισμός ταξινομείται σε διάφορους τύπους

Ο πριαπισμός παραδοσιακά χωρίζεται σε πρωτογενή (συγκεκριμένο) και δευτερογενή.

Σύμφωνα με την κατάσταση της ροής του αίματος, οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τύπο χαμηλής ροής αίματος (ισχαιμικός) και τύπος υψηλής ροής αίματος (μη ισχαιμικός). Το πρώτο λόγω φλεβικής απόφραξης (φλεβική απόφραξη) και το δεύτερο λόγω μη φυσιολογικής έγχυσης αρτηριακού αίματος (αρτηριακό).

Ο πριαπισμός μπορεί επίσης να ταξινομηθεί ως οξύς, διαλείπουσα (υποτροπιάζουσα ή διαλείπουσα, όπως δρεπανοκυτταρική αναιμία) και χρόνιος (συνήθως τύπου υψηλής ροής αίματος). Στο αρχικό στάδιο του πριαπισμού, όλοι οι ασθενείς είχαν παράλογο πριαπισμό και αργότερα εξελίχθηκαν σε υψηλό τύπο ροής αίματος.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το 30% –40% του πριαπισμού είναι πρωταρχικό και η αιτιολογία του περισσότερου πριαπισμού είναι άγνωστη.

Οι δευτερεύουσες αιτίες περιλαμβάνουν:

1. Θρομβοεμβολικές παθήσεις (δρεπανοκυτταρική αναιμία, εμβολή λίπους κλπ.)
2. Νευρολογικές παθήσεις (τραυματισμός και βλάβη του νωτιαίου μυελού, στένωση της σπονδυλικής στήλης κ.λπ.)
3. Όγκοι (μεταστατικοί καρκίνοι όπως καρκίνος του προστάτη και καρκίνος των νεφρών, λευχαιμία, μελάνωμα κ.λπ.)
4. Τραύμα (τραύμα περίνεου ή γεννητικών οργάνων κλπ.)
5. Λοίμωξη ή δηλητηρίαση (δυσεντερία, λύσσα κ.λπ.)
6. Φάρμακα (αντικαταθλιπτικά, α -αδρενεργικοί αναστολείς, αντιπηκτικά κ.λπ.)
7. Ένεση παρεντερικής διατροφής, όπως ένεση αγγειοδραστικού παράγοντα σε αυτό το σπηλαιώδες σώμα.

παθογένεση

Ο πριαπισμός χαμηλού τύπου ροής αίματος γενικά επηρεάζεται από τον μηχανισμό της στυτικής πτώσης του πέους. Η υπερβολική έκκριση νευροδιαβιβαστών και η απόφραξη της φλεβικής επιστροφής οδηγούν σε μακροχρόνια χαλάρωση των λείων μυών στο σπηλαιώδες σώμα. Ως αποτέλεσμα, η πίεση στο σπηλαιώδες σώμα διατηρεί συνεχώς 10.06-15.60 kPa (80-120 mmHg) και σταδιακά επιδεινώνεται σε ισχαιμική κατάσταση.

Η συχνότητα του επαναλαμβανόμενου πριαπισμού κυμαινόταν από αρκετές φορές την ημέρα έως μία φορά μερικούς μήνες. Μετά την πρώτη επίθεση ισχαιμικού πριαπισμού, ο επινεφριδιακός ή ενδοθηλιακός μηχανισμός που ελέγχει τη στυτική υποχώρηση του πέους άλλαξε λειτουργικά.

Όλος ο πριαπισμός παρουσιάζεται αρχικά ως μη ισχαιμικός τύπος υψηλής ροής αίματος, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η φλεβική εμβολή, η οξέωση και η υποξία εμφανίζονται 6 ώρες αργότερα και τελικά εξελίσσονται σε τυπικό τύπο χαμηλής ροής αίματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο υψηλός όγκος ροής αίματος διατηρήθηκε συνεχώς και η σπηλαιώδης φλεβική επιστροφή κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με επαρκή οξυγόνωση. Επειδή η φλεβική πρόσβαση είναι ανοιχτή, το όρθιο πέος μπορεί να συμπιεστεί και η σκληρότητα της στύσης κυμαίνεται από ήπια έως μέτρια, η σεξουαλική διέγερση μπορεί να αυξήσει τη σκληρότητα του πέους.

Ελλείψει σεξουαλικής επιθυμίας, το πέος ανεγείρεται συνεχώς για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνοδευόμενο από πόνο στο πέος.

Το σπηλαιώδες σώμα του πέους είναι γεμάτο και σφριγηλό, ενώ το σπηλαιώδες σώμα της ουρήθρας και του πέους της βάσης είναι μαλακό.

Οι κοινές ηλικιακές ομάδες πριαπισμού περιλαμβάνουν 5-10 ετών και 20-50 ετών. Συνήθως αφορά μόνο το σπηλαιώδες σώμα του πέους και οι περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνουν τη νύχτα όταν το πέος έχει συμφόρηση.

Εάν ο πριαπισμός χαμηλής ροής αίματος διαρκεί αρκετές ώρες, θα προκαλέσει πόνο λόγω ισχαιμίας των ιστών και ο πριαπισμός θα είναι σκληρός. Για τον τύπο υψηλής ροής αίματος, υπάρχει μικρός πόνος στο πέος και το πέος δεν μπορεί να φτάσει σε πλήρη στυτική σκληρότητα. Οι περισσότερες περιπτώσεις αυτού του τύπου έχουν συνήθως ιστορικό τραύματος του περινέου ή του πέους, στο οποίο το πέος εξακολουθεί να είναι πλήρως όρθιο μετά από θεραπεία με αρτηριακή εμβολή ή χειρουργική απολίνωση, αλλά συνήθως διαρκεί εβδομάδες έως μήνες.

Η ανάλυση αερίων αίματος του σπηλαιώδους αίματος μπορεί να διακρίνει τον τύπο υψηλής ροής αίματος και τον τύπο χαμηλής ροής αίματος. Η προηγούμενη τιμή ανάλυσης αερίων αίματος είναι η ίδια με το αρτηριακό αίμα, η δεύτερη είναι η ίδια με το φλεβικό αίμα. Αξιοσημείωτο, ο πριαπισμός στο αρχικό στάδιο ήταν τύπου υψηλής ροής αίματος.

Σπηλαιώδης αγγειογραφία και έγχρωμος υπερηχογραφικός έλεγχος Doppler

Σπηλαιώδης αγγειογραφία: όταν η φλέβα μπλοκάρει, η ροή του αίματος σταματά και στη συνέχεια ανήκει στον τύπο χαμηλής ροής αίματος. Το σπηλαιώδες αίμα με ταχεία παλινδρόμηση ανήκει στον τύπο υψηλής ροής αίματος.

Έγχρωμο υπερηχογράφημα Doppler: Το μοτίβο χαμηλής ροής αίματος έδειξε ελάχιστη αρτηριακή ροή αίματος και σπηλαιώδη διαστολή. Ο τύπος υψηλής ροής αίματος μπορεί να δείξει ρήξη αρτηρίας και μη φυσιολογική λίμνη αίματος στην περιοχή των αγγειακών τραυματισμών.

Διατηρήστε μια αισιόδοξη και ανοιχτόμυαλη κατάσταση, καλή στην προσαρμογή και τον έλεγχο των κακών συναισθημάτων.

Το αυθόρμητο σεξ αποφεύγει την έντονη σεξουαλική διέγερση.

Τρώτε λιγότερο λιπαρά και γλυκά τρόφιμα, λιγότερο αλκοόλ, τρώτε περισσότερο χοντρό σιτάρι, ραπανάκι, πράσινα λαχανικά.

Μην καταχράζεστε κάθε είδους συμπληρώματα για να θρέψετε τα νεφρά και να ενισχύσετε το γιανγκ.

Ο πριαπισμός μπορεί να χωριστεί σε μη χειρουργική θεραπεία και χειρουργική θεραπεία με δύο τρόπους.

Μη χειρουργική θεραπεία

Πριαπισμός χαμηλής ροής αίματος

Οι θεραπευτικοί σκοποί είναι η αύξηση της φλεβικής επιστροφής για την επίλυση του οιδήματος του πέους, η πρόληψη βλαβών που προκαλούνται από επίμονη ισχαιμία του σπηλαιώδους σώματος και η ανακούφιση του πόνου. Πρέπει να σημειωθεί ότι η μη χειρουργική φαρμακευτική αγωγή, σε αντίθεση με τη χειρουργική θεραπεία, παρατείνει τη θεραπεία και επίσης αυξάνει την πιθανότητα σπηλαιώδους ίνωσης και ανικανότητας.

Ο τύπος πριαπισμού με χαμηλή ροή αίματος έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να προκαλέσει ανικανότητα, αλλά αν θεραπευτεί μέσα σε 12 έως 24 ώρες με φάρμακα, σχεδόν όλοι μπορούν να αποκαταστήσουν τη στυτική λειτουργία. Οι άλφα-αδρενεργικοί ορμονικοί παράγοντες είναι συνήθως χρησιμοποιούμενα φάρμακα, για το αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί αυτό το φάρμακο, πρέπει να ακολουθήσετε τη συμβουλή του γιατρού.

Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές, όπως οξεία υπέρταση, πονοκέφαλο, αίσθημα παλμών και αρρυθμίες που προκαλούνται από α -αδρενεργική θεραπεία.

Πριαπισμός τύπου ροής αίματος υψηλής

Η πρώιμη τοπική κρύα συμπίεση με σακούλα πάγου προκαλεί αγγειοσυστολή και τα κατεστραμμένα αιμοφόρα αγγεία μπορεί να σχηματίσουν αυθόρμητα θρόμβο. Ωστόσο, οι περισσότερες ρήξεις της σπηλαιώδους αρτηρίας δεν μπορούν να επουλωθούν από μόνες τους, και συχνά απαιτείται εσωτερική πνευμονική αρτηριογραφία και εμβολισμός. Υπήρξαν επιτυχημένες αναφορές για ενδοαρτηριακή ένεση μπλε μεθυλενίου και ενδοαρτηριακή ένεση αυτόλογων θρόμβων αίματος για θεραπεία εμβολισμού τα τελευταία χρόνια.

Οι ασθενείς με υψηλό όγκο ροής αίματος είχαν καλύτερη πρόγνωση και σε σύγκριση με αυτούς με χαμηλό όγκο ροής αίματος, η συχνότητα ανικανότητας δεν ήταν υψηλή.

χειρουργική θεραπεία

Για το μη φυσιολογικό ισχαιμικό πέος, ο σκοπός είναι να διαβρωθούν τα αιμοφόρα αγγεία και να αποκατασταθεί η φυσιολογική ροή του σπηλαιώδους αίματος.

Ο αρτηριακός εμβολισμός υιοθετείται γενικά για τη θεραπεία του πριαπισμού υψηλού τύπου ροής αίματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν ο απλός αρτηριακός εμβολισμός είναι αναποτελεσματικός, η απολίνωση του δοχείου παροχής που σχίστηκε η αρτηρία απαιτείται να είναι αποτελεσματική.

Ο κλινικός πριαπισμός διαφοροποιείται από τον φυσιολογικό πριαπισμό. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, όταν οι φυσιολογικοί άνδρες κάνουν σεξ, τα πέη τους μπορούν να στύσουν φυσικά, αλλά μετά την εκσπερμάτωση, τα πέη τους τείνουν να μαλακώνουν φυσικά, που είναι μια φυσιολογική στύση. Ακόμα κι αν μερικοί άνθρωποι έχουν έντονη σεξουαλική επιθυμία, μπορούν να έχουν ξανά στυτική επαφή αμέσως μετά την εκσπερμάτωση. Αλλά από την εκσπερμάτωση έως την επανειλημμένη στύση, θα πρέπει να υπάρχει σύντομος χρόνος αποσκλήρυνσης και δεν υπάρχει πόνος στο πέος.

Ο πριαπισμός του πέους, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει εκσπερμάτωση, μετά τη σεξουαλική επαφή το πέος δεν είναι ακόμα μαλακό, ταυτόχρονα μπορεί επίσης να δει πολλές παθολογικές αλλαγές και χαρακτηριστικά, οπότε δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν τα δύο.