Hyperspasmie En Stuiptrekkingen

Hyperspasmie en convulsies verwijzen naar het plotseling optreden van onwillekeurige samentrekking van de ledematen en/of het hele lichaam, waardoor de ledemaat en/of het hele lichaam op korte termijn ernstig beven, wat zich ook kan manifesteren als lokale spier-, enkele ledemaat of unilaterale ledemaattic. als ledemaat en hele lichaam tic. De meeste zijn plotseling ziek en worden plotseling onderbroken, en de meeste duren van korte duur, en een paar met een lange duur kunnen zelfs het leven in gevaar brengen.

Er is geen duidelijk conceptueel onderscheid tussen convulsie en convulsie, en het gebruikelijke gebruik in verschillende medische termen is anders, bijvoorbeeld convulsie veroorzaakt door infantiele hyperpyrexie wordt koortsstuip genoemd.

De meeste hyperspasmie en convulsies zijn manifestaties van epilepsie, met het mechanisme van abnormale ontlading van hersenneuronen. Normale mensen kunnen echter af en toe hyperspasmie of convulsies ervaren als gevolg van verkoudheid, koorts, elektrolytenstoornissen, overmatig gebruik van drugs, langdurig alcoholgebruik en onvoldoende slaap, dwz mentale en psychologische druk.

De mogelijke oorzaken van convulsies en convulsies variëren tussen patiënten op verschillende leeftijden:

• Neonatale periode: Het komt meestal van aangeboren ontwikkelingsmisvorming en perinataal hersenletsel.
• Kindertijd: genetische factoren, vitaminetekort, koortsstuipen.
• Jeugd en adolescentie: Metabole factoren zoals epilepsiesyndroom/idiopathische epilepsie als gevolg van genetische factoren, hersenletsel om verschillende redenen en systemische peroxideziekte.
• Volwassenheid: De belangrijkste oorzaken kunnen worden onderverdeeld in secundair aan hersenziekte en secundair aan systemische ziekte.

Hersenaandoeningen:

• Infectie: zoals encefalitis, meningitis, hersenabces, hersentuberculoom, poliomyelitis, enz.
• Trauma: zoals geboorteletsel, craniocerebraal trauma, enz.
• Tumoren: inclusief primaire tumoren, hersenmetastasen.
• Vaatziekten: zoals vasculaire malformaties, hersenbloeding, subarachnoïdale bloeding, hypertensieve encefalopathie, hersenembolie, hersentrombose en cerebrale hypoxie.
• Parasitaire ziekten: zoals cerebrale malaria, cerebrale schistosomiasis, cerebrale echinokokkose en cerebrale cysticercose.
• Anderen: aangeboren hersenontwikkelingsstoornis, hersendegeneratie van onbepaalde oorzaak, zoals nodulaire sclerose, gedissemineerde sclerose en nucleaire geelzucht.

Systemische ziekten:

• Stofwisselingsstoornissen: zoals hypoglykemie, lage calcium- en magnesiumspiegels, acute intermitterende hematoporfyrineziekte en vitamine B-tekort van eclampsie. Hypocalciëmie kan zich manifesteren als typische tetanie.
• Infectie: zoals acute gastro-enteritis, toxische bacillaire dysenterie, streptokokken septikemie, middenoorontsteking, pertussis hondsdolheid, tetanus, enz. Koortsstuipen bij kinderen worden voornamelijk veroorzaakt door acute infectie.
• vergiftiging:

1. Endogeen: zoals uremie, hepatische encefalopathie, enz.
2. Exogeen: zoals alcohol, benzeen, lood, arseen, kwik, quindox, atropine, kamfer, ginkgo, organofosfaatvergiftiging.

• Hart- en vaatziekten: hypertensieve encefalopathie of AdamsStokes-syndroom, enz.
• Reuma: zoals systemische lupus erythematosus, cerebrovasculaire ontsteking, enz.
• Anderen: zoals plotselinge stopzetting van hypnotica en anti-epileptica, kan ook worden gezien bij een zonnesteek, verstikking door verdrinking, elektrische schok, enz.

Zijn er tekenen van hyperspasmie en convulsies voordat ze optreden?

De meeste hyperspasmie en convulsies hebben geen waarschuwingssignalen. Bij sommige patiënten kunnen vage of onbeschrijfelijke waarschuwingssignalen verschijnen vlak voor de aanval, zoals thoraco-abdominale inflatie, lokale lichte spiertrekkingen, naamloze angst of droomgevoel, en de duur is erg kort.

Voordat systemische hyperspasmie en convulsies optreden, kan er een tonische periode zijn waarin de skeletspier van het hele lichaam tonische samentrekking ondergaat, inclusief de keelspieren, dus de patiënt schreeuwt vaak en valt naar beneden, waardoor de hele lichaamsspierstijfheid ontstaat , gevolgd door de spiertrekkingen van het hele lichaam. Sommige patiënten kunnen ook braken opwekken als gevolg van spanning in de buikspieren.

Welke gevolgen kunnen hyperspasmie en convulsies hebben?

De meeste patiënten lijden aan hyperspasmie en stuiptrekkingen, vaak gepaard gaande met hoofdpijn, systemische pijn en vermoeidheid, enz. Ze herinneren zich het aanvalsproces niet. Sommige patiënten kunnen door verschillende oorzaken ook tijdelijke hemiplegie en langdurige lethargie vertonen.

Tijdens het begin van de symptomen kunnen patiënten last hebben van trauma, zelfs intracraniële bloedingen en fracturen als gevolg van een plotselinge val. In ernstige gevallen kan ernstige spiercontractie tijdens het begin ook leiden tot gewrichtsdislocatie, wervelkolom- of femurfractuur, enz.

Tongbeet kan optreden tijdens de aanval en aspiratiepneumonie kan optreden als gevolg van aspiratie van braaksel per ongeluk.

Hebben hyperspasmie en convulsies invloed op intelligentie en lengte?

Langdurige herhaalde hyperspasmie en convulsies kunnen de intelligentie beïnvloeden, en herhaalde aanvallen bij kinderen kunnen de groei en ontwikkeling beïnvloeden.

Wanneer moeten patiënten met hyperspasmie en convulsies naar het ziekenhuis gaan?

Hyperspasmie en convulsies moeten onmiddellijk worden behandeld met de volgende symptomen en aandoeningen:

1. Onverklaarbare eerste aanval.
2. Bij patiënten met een voorgeschiedenis van epilepsie duurde de aanval meer dan 3 tot 5 minuten, of de bewustzijnstoestand bleef na de aanval niet hersteld.
3. Aanvallen met andere ernstige complicaties.

Opmerking: Zelfs bij patiënten die in het verleden herhaalde aanvallen hebben gehad en bij wie duidelijk de diagnose epilepsie is gesteld, moet onmiddellijk medische behandeling worden gezocht als de frequentie van aanvallen toeneemt en het patroon van aanvallen verergert.

Hebben hyperspasmie en convulsies CT en MRI nodig?

Voor patiënten met de eerste episode, onbekende oorzaak of duidelijke verergering van de episode ervoor, moet craniaal CT/MRI-onderzoek worden geperfectioneerd om de intracraniale toestand te evalueren.

Vereisen hyperspasmie en convulsies een lumbaalpunctie?

Voor patiënten die hyperspasmie en convulsie vermoeden veroorzaakt door organische ziekten zoals intracraniële infectie, subarachnoïdale bloeding, encefalitis, abnormale intracraniale druk, moet de lumbaalpunctie worden geperfectioneerd om te helpen bij de diagnose.

Wat moet er nog meer worden gecontroleerd op hyperspasmie en convulsies?

Voor patiënten met hyperspasmie en convulsie met onbekende oorzaak, is het noodzakelijk om eerst de monitoring van de vitale functies, routinematige bloedtest, lever- en nierfunctie, hartfunctie, bloedglucose, infectie-indicatoren en andere indicatoren te verbeteren om de hyperspasmie en convulsie veroorzaakt door systemische ziekten zoals onstabiele vitale functies, metabole afwijkingen en infectieziekten.

Ten tweede moeten we de beeldvorming van de hersenen (CT/MRI/functionele MRI, enz.) verbeteren om de aanwezigheid van intracraniële organische ziekten te beoordelen. Voor patiënten die verdacht worden van epilepsie, moeten we ook de monitoring van elektro-encefalogram/lange termijn elektro-encefalogram verbeteren om de aanwezigheid van abnormale elektro-encefalogram-activiteiten te beoordelen.

Een paar mensen die vermoeden dat erfelijke factoren hyperspasmie en convulsies veroorzaken, hebben mogelijk ook genetische tests nodig.

Kunnen hyperspasmie of convulsies worden voorkomen door calcium aan te vullen?

Hoewel calciumtekort tot convulsies leidt, komt het vaker voor bij pasgeborenen en kleine zuigelingen en wordt het geassocieerd met vitamine D-tekort, dat suppletie vereist om de calciumabsorptie te bevorderen. In de kliniek zijn de meeste hyperspasmie of convulsies niet gerelateerd aan calciumtekort, vooral bij volwassen patiënten. Daarom kan het aanvullen van calcium hyperspasmie of convulsies niet goed voorkomen.

Kunnen hyperspasmie of convulsies worden voorkomen door medicatie?

Voor hyperspasmie of convulsie veroorzaakt door epilepsie, is gestandaardiseerde toediening van anti-epileptica nuttig om hyperspasmie of convulsie te voorkomen. Het is verboden om te stoppen, minder te nemen of te missen zonder toestemming, en regelmatig vervolgbezoek is vereist om het schema aan te passen.

Hoe om te gaan met wanneer hyperspasmie of convulsie optreedt?

Wanneer hyperspasmie of convulsies optreden, is het belangrijkste dat we moeten doen, onze patiënten beschermen tegen tongbeten, aspiratie van braaksel en verwondingen als gevolg van spiertrekkingen van ledematen, dus:

1. Verwijder eerst eventuele obstakels in de buurt, vooral die met scherpe voorwerpen.
2. Ten tweede moet de patiënt op zijn/haar rug liggen met zijn/haar hoofd naar één kant gekanteld en de mondhoek iets lager. Als er braaksel bestaat, kan het op natuurlijke wijze naar buiten stromen om het risico op aspiratie te verminderen.
3. Ten derde, als de situatie het toelaat, het gebruik van een zachte doek of handdoekplug mond, het risico op tongbeet verminderen, in plaats daarvan met de hand vermijden.

Bij patiënten met epilepsie duren de convulsies meestal kort, ongeveer 1-2 minuten. We moeten aandacht besteden aan het beschermen van patiënten tegen andere verwondingen en wachten tot de aanval voorbij is. Als de convulsie lang aanhoudt, vooral meer dan 5 minuten, moet de patiënt onmiddellijk naar het ziekenhuis worden gestuurd voor behandeling.

Wat te doen bij schuim op de mond?

Patiënten moeten gaan liggen of op de zijkant liggen, het hoofd naar één kant gekanteld, de mondhoeken iets lager, als er braaksel is om het op natuurlijke wijze naar buiten te laten stromen, verkleint u het risico op aspiratie.

Hoe de spierpijn te verlichten na hyperspasmie of convulsie?

Omdat hyperspasmie of convulsies ernstige en herhaalde samentrekking van de skeletspier veroorzaken, die vergelijkbaar is met die na zware sporten, zal er spierpijn zijn na de aanval en kan deze geleidelijk worden verlicht door rust, meer water en goed kneden.

Bovendien, na stuiptrekkingen of stuiptrekkingen, als u zich zwak voelt, lethargie en vermoeidheid is normaal, rust dan gewoon en drink meer water.