Zwyrodnienie Wątrobowo-soczewkowe (Choroba Wilsona)

Co to jest zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe, znane również jako choroba Wilsona, jest autosomalną recesywną chorobą genetyczną.

Choroba ta może powodować nieprawidłowy metabolizm miedzi w organizmie, co skutkuje zmniejszonym wydalaniem miedzi z dróg żółciowych lub zaburzeniem syntezy ceruloplazminy, co skutkuje nadmiarem miedzi w organizmie. Nadmiar soli miedzi może odkładać się w wątrobie, mózgu, nerkach, rogówce i skórze, powodując uszkodzenia tkanek wątroby, mózgu, nerek i innych. Najczęstsze to uszkodzenie wątroby i uszkodzenie układu nerwowego.

Jeśli zostanie zdiagnozowana i wyleczona na czas, choroba może być dobrze kontrolowana, ale jeśli nie zostanie zdiagnozowana i leczona na czas, może spowodować kalectwo lub śmierć.

Czy zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe jest powszechne?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe jest rzadką chorobą genetyczną o częstości występowania 1/100 000–1/30 000 na całym świecie i 1/90 nosicieli patogennych genów. Częstość występowania jest nieco wyższa w populacji chińskiej. Zwykle są one znajdowane i diagnozowane na podstawie widocznych objawów w okresie dojrzewania.

Co powoduje zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe jest wynikiem defektu komórkowego transportu miedzi wywołanego mutacją genu ATP7B kodującego wątrobowy transporter miedzi na chromosomie 13, co skutkuje nagromadzeniem miedzi w wątrobie i innych tkankach (w tym mózgu).

Czy zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe zostanie odziedziczone?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe jest autosomalną recesywną chorobą genetyczną; nie występuje, gdy istnieje tylko jeden gen sprawczy; Choroba występuje, gdy gen wywołujący chorobę jest przekazywany od obojga rodziców.

Cechy autosomalnej recesywnej choroby genetycznej to:

• Pacjenci i genotyp normalni ludzie biorą ślub, rodzą dzieci są normalne.
• Pacjentka poślubia „normalną osobę” niosącą gen wywołujący chorobę i rodzi dziecko z 50% szansą na zachorowanie.
• Dwoje „normalnych ludzi” noszących gen powodujący chorobę zawiera związek małżeński i rodzi dziecko z 25% szansą na zachorowanie.
• Jeśli dwie pacjentki wyjdą za mąż, 100% dzieci, które rodzą, jest chore, a szanse na zachorowanie chłopców i dziewczynek są równe.

Jakie szkody wyrządza organizmowi zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe? Jakie są jego objawy kliniczne?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe prowadzi do niemożności wydalania miedzi z organizmu. Nadmiar miedzi w organizmie może odkładać się w wątrobie, mózgu, nerkach i rogówce, powodując uszkodzenia odpowiednich narządów. Główne występy to:

• Wątroba: duża wątroba, śledziona i żółtaczka. Badania krwi wykazały podwyższone transaminazy w czynności wątroby. Niektórzy pacjenci mogą cierpieć na marskość wątroby, żylaki przełyku spowodowane marskością wątroby lub piorunującą niewydolność wątroby, anemię hemolityczną itp. Objawy wątroby są najczęstsze u pacjentów pediatrycznych.
• Objawy neurologiczne: nieprawidłowa aktywność fizyczna, taka jak mimowolne drżenie, niestabilność chodu lub niekoordynacja ruchowa. Mogą również występować niejasne wymowy, ślinotok i dysfagia.
• Rogówka: jony miedzi mogą osadzać się na tylnej krawędzi rogówki, tworząc krąg osadzania się pigmentu, zwany pierścieniem KF, który jest przejawem porównawczych cech zwyrodnienia wątrobowo-soczewkowego i może być używany jako ważny dowód dla lekarzy do diagnozowania zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe.
• Ponadto jony miedzi odkładają się również w czerwonych krwinkach, nerkach, stawach, mięśniach, powodując anemię, obrzęk kończyn dolnych, krwiomocz, ból stawów, zanik mięśni, osłabienie mięśni i inne objawy.

Jakie badania należy wykonać w celu rozpoznania zwyrodnienia wątrobowo-soczewkowego?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe można podejrzewać u pacjentów z niewyjaśnioną w inny sposób dysfunkcją wątroby, zaburzeniami neurologicznymi, zwłaszcza w rodzinach z identycznymi i podobnymi pacjentami, zwłaszcza z potwierdzonym zwyrodnieniem wątrobowo-soczewkowym.

• Badanie okulistyczne: Pierścień KF utworzony przez odkładanie się jonów miedzi w rogówce jest bardzo charakterystycznym objawem zwyrodnienia wątrobowo-soczewkowego, który może wystąpić u około 85% pacjentów. W przypadku pacjentów, którzy podejrzewają tę chorobę, można przeprowadzić okulistyczne badanie lampą szczelinową, aby sprawdzić, czy występuje pierścień KF.
• Badania krwi ceruloplazmina w surowicy, pacjenci z ceruloplazminą w surowicy zostaną znacznie zmniejszeni.
• Mocz zbierany jest przez 24 godziny i badany pod kątem zawartości miedzi, która u pacjentów z tą chorobą jest znacznie podwyższona. Ponadto badanie miedzi w moczu jest również ważną podstawą do kierowania lekami w procesie leczenia.
• Badania krwi czynności wątroby i nerek, aby sprawdzić, czy pacjenci mają czynność wątroby, uszkodzenie czynności nerek.
• CT mózgu lub obrazowanie mózgu rezonansem magnetycznym może sprawdzić mózg pod kątem uszkodzeń.
• Gdy diagnoza jest trudna, można rozważyć wykrycie genu, nakłucie wątroby i tym podobne.

Czy można zapobiegać zwyrodnieniu wątrobowo-soczewkowemu?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe jest autosomalną recesywną chorobą genetyczną predysponowaną do pokrewieństwa. Dlatego unikanie pokrewieństwa mogłoby teoretycznie uniknąć zwyrodnienia wątrobowo-soczewkowego.

Wraz z rozwojem medycyny i postępem społecznym pokrewieństwo stało się rzadkie. Dlaczego dochodzi do zwyrodnienia wątrobowo-soczewkowego? Powodem jest to, że dwie pary, które nie mają krewnych, mają bardzo małe prawdopodobieństwo jednoczesnego przenoszenia genów powodujących chorobę. Połączenie dwóch genów powodujących chorobę może prowadzić do zwyrodnienia wątrobowo-soczewkowego, sytuacji, której nie można uniknąć za pomocą siły roboczej i której nie można zapobiec.

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe nie jest jednak nieuleczalne i, jeśli zostanie wcześnie zdiagnozowane i leczone poprzez wczesne usunięcie miedzi, ogólnie wpływa na mniejszą jakość życia i przeżycie.

Czy badanie prenatalne może wykryć zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe?

Zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe nie jest elementem, który musi być sprawdzany w badaniu prenatalnym. Jeśli rodzice lub bliscy krewni mają tę chorobę i bardzo martwią się o chorobę u swojego potomstwa, przed podjęciem decyzji, czy płód należy zbadać, musimy kompleksowo ocenić genotypowanie rodziców.

Cytologia aspiracyjna płynu owodniowego jest powszechnie stosowana do wykrywania płodu, ale amniopunkcja wiąże się z ryzykiem zwiększonej aborcji, a zalety i wady muszą być w pełni rozważone przed badaniem.

Jaki oddział powinni odwiedzić pacjenci ze zwyrodnieniem wątrobowo-soczewkowym?

Klinika hepatologii lub gastroenterologii, neurologii, pediatrii itp.

Jak leczyć zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe?

Same ograniczenia dietetyczne nie wystarczają do leczenia zwyrodnienia wątrobowo-soczewkowego, a pacjenci potrzebują leków przez całe życie, aby promować metabolizm jonów miedzi i zmniejszać wchłanianie jonów miedzi.

Najczęściej stosowanym leczeniem jest doustna penicylamina, dodatkowo może to być doustny tetratiomolibdenian, doustny preparat cynkowy, dożylny kwas dimerkaptopropanosulfonowy itp. Pacjenci z różnymi objawami klinicznymi nadają się do różnych terapii lekowych, a pacjenci powinni wybrać odpowiednie leki w ramach wskazówki lekarza.

Ponadto pacjenci z marskością i niewydolnością wątroby mogą poddać się transplantacji wątroby.

Czy zwyrodnienie wątrobowo-soczewkowe musi brać lekarstwa na całe życie? Co się stanie, jeśli lek zostanie zatrzymany?

Oprócz pacjentów, którzy przeszli przeszczep wątroby, pacjenci ze zwyrodnieniem wątrobowo-soczewkowym potrzebują leków przez całe życie, ponieważ choroba jest defektem genetycznym i nie ma sposobu na poprawę genu, więc leki mogą być stosowane, aby pomóc pacjentom w metabolizowaniu jonów miedzi w celu utrzymania prawidłowego funkcja organizmu.

Jeśli stan się poprawi, a lek zostanie zatrzymany, jony miedzi w organizmie zostaną ponownie odłożone, co spowoduje uszkodzenie narządów, a już połączone jony miedzi mogą zostać ponownie uwolnione, powodując efekty toksyczne i nasilenie objawów. Nieregularne zażywanie narkotyków może prowadzić do progresji, niepełnosprawności lub śmierci.

Czy uszkodzenia ciała spowodowane zwyrodnieniem wątrobowo-soczewkowym można przywrócić poprzez leczenie?

Wraz z pogłębianiem leczenia, nieprawidłowości układu nerwowego pacjentów, nieprawidłowości umysłowe i wątrobowe będą się stopniowo poprawiać, a wyniki biochemicznych badań wątroby zwykle wracają do normy. Nie jest jednak jasne, czy zwiększa się ryzyko rozwoju raka wątrobowokomórkowego u pacjenta.

Na co powinni zwracać uwagę pacjenci ze zwyrodnieniem wątrobowo-soczewkowym w swojej diecie?

Na początkowym etapie leczenia pacjenci powinni unikać spożywania pokarmów bogatych w miedź, zwłaszcza skorupiaków, orzechów, czekolady, grzybów i wnętrzności. Można wykryć zawartość miedzi w naturalnej wodzie pitnej lub zastosować odpowiednie filtry w celu usunięcia pierwiastków śladowych. W przypadku pacjentów z miedzianymi instalacjami wodociągowymi w domu, zaleca się przepłukanie instalacji wodociągowej przed gotowaniem lub piciem wodą.

Gdy leczenie jest w toku, a pacjent czuje się dobrze, umiarkowane ilości miedzi mogą być również akceptowalne.

Czy pacjentki ze zwyrodnieniem wątrobowo-soczewkowym mogą zajść w ciążę?

Ciąża może również wystąpić u pacjentów ze zwyrodnieniem wątrobowo-soczewkowym.

Ciąża wydaje się być bezpieczna dla pacjentek leczonych penicylaminą i triamcynolonem, ale zaleca się zmniejszenie dawki w pierwszym trymestrze ciąży do 30% do 50% dawki stosowanej przed ciążą, ponieważ wiadomo, że oba leki mają działanie teratogenne u zwierząt. modele i zakłócać gojenie się ran, jeśli wymagane jest cięcie cesarskie lub nacięcie krocza.

Zgłaszano przypadki, w których cynk może być bezpieczniejszą i skuteczniejszą alternatywą, ale doświadczenie w leczeniu jest ograniczone.